Giza narodziła się dwa razy. Pierwszy raz wydała ją na świat matka. Drugi raz przyszła na świat, gdy wynoszono ją w walizce. Choć miała tylko półtora roku, nie wydała z siebie głosu, gdy mijali strażnika przy bramie getta. Giza Alterwajn mieszka w Urugwaju, prowadzi własną firmę, ma męża i dwie córki (starszą koniecznie chciała nazwać Stefania). Danuta, starsza o 16 lat, mieszka w Polsce. Ma jedno życzenie: odnaleźć "siostrzyczkę", z którą rozdzieliła ją wojna. Ta siostrzyczka to uratowana z warszawskiego getta Stefcia, którą w czasie wojny rodzice Danuty wychowywali jak własną córkę, po czym odnaleźli jej krewnych, a oni zdecydowali, że wyjadą z dziewczynką do Ameryki Południowej. Po 65 latach wreszcie udaje im się ponownie spotkać.

Słodycz zapomnienia to opowieść o miłości i wojnie, ludzkiej tragedii i woli przetrwania.Hope ma trzydzieści sześć lat, mieszka w niewielkim miasteczku letniskowym na Cape Code, od niedawna jest rozwódką, ma dwunastoletnią córkę Annie i prowadzi rodzinną cukiernię, którą założyła jej babcia Rose. Jednak z powodu wielu nieszczęśliwych sytuacji życiowych czuje się samotna, przegrana i stara. Pewnego wieczoru Rose, która przebywa w domu opieki, chwilowo odzyskuje pamięć i prosi wnuczkę, żeby dowiedziała się, co się stało z ich krewnymi mieszkającącymi we Francji, o których nigdy wcześniej nie wspominała. Spełniając życzenie babci, pozna dramatyczne losy swojej rodziny. Życie Hope zmieni się na zawsze.